Meryem Temel (1970), ondernemer in Maastricht, groeide op in de Turkse gemeenschap in en rondom Hasselt – met alle uitdagingen die daarbij hoorden. Spanningen in het gezin, religieuze druk vanuit de omgeving, geweld en criminaliteit in haar vriendenkring, vooroordelen en discriminatie in de buitenwereld… Maar Meryem hield vol. Ze ontdekte haar roeping in het schoonheidsvak en vond haar verlossing in het boeddhisme. Haar verhaal is er een van doorzettingsvermogen, vergeving, hoop en bovenal… liefde.
De auteur over haar boekWaarom wil ik mijn verhaal vertellen? Het is een idee dat al lang bij me speelde maar pas in de eerste coronalockdown van 2020 realiseerde ik me dat de tijd rijp was en dat ik er de tijd ook voor had. De herinneringenEen dagboek heb ik nooit gehad. Ik heb ook nooit een veilige, eigen plek gehad. Een dagboek was voor mij daarom nooit een optie. Wilde ik dan nu alsnog een dagboek gaan bijhouden? In die tijd las ik regelmatig in de boeken van de beroemde holocaust-overlevende Edith Eva Eger en ik herkende mezelf daarin. Ik was zeker beter af dan zij en ik mocht allang niet meer klagen maar onze strijd kwam overeen. Begon ook te schrijven en stukje bij beetje kwam mijn leven op papier. Ik merkte ook dat ik veel dingen niet wilde schrijven. Echter: als mijn verhaal verteld ging worden, dan moest het wel de waarheid zijn. De hele waarheid. Ook als dat pijn zou doen. Daarom besloot ik álles op te biechten. Zo ontstond mijn verhaal. |
