Ongestoorde privétijd lijkt bijna onmogelijk te zijn geworden. Nog even ’s avonds je collega bellen, nog even in het weekend je mail checken. Nu we meer thuiswerken loopt werk en privé veel meer door elkaar heen. Vóór corona begon meestal je privétijd na het uitdoen van je computer aan het einde van de kantoorwerkdag. Nu werk je langer door of kijk je ’s avonds nog even naar je mail of andere werkzaken. En hoewel we tegenwoordig bij voorkeur maximaal 50% op kantoor werken, is het maken van scheiding tussen werk en privé, door het vele thuiswerken, een stuk moeilijker geworden. Het vergt behoorlijk wat zelfdiscipline om op tijd te stoppen. Toch nog even deze taak afmaken, denk je misschien. Maar voor je het weet, heb je al weer een half uur langer doorgewerkt. De kunst van het stoppen Wanneer je de kunst van het stoppen nog niet zo goed beheerst, kan het je helpen om een alarm te zetten. Bepaal voor jezelf wanneer jouw privétijd ingaat en je werkdag is afgelopen. Het alarm op je mobiele telefoon of kookwekker helpt je eraan te herinneren om echt te stoppen. Mis je je reistijd waarin je kon reflecteren op je werkdag en de overgang naar privé kon maken? Maak dan een wandeling om al je werkgedachtes een plek te geven. Zodra je dan weer de drempel van je huis overgaat, ben je ook met je gedachten helemaal thuis. Of kleed je aan het einde van je werkdag even om. Zo geef je jezelf ook een signaal dat de werkdag er op zit. Ben jij een integreerder of segmenteerder? Herken je je hier helemaal niet in? En vind je het juist heerlijk dat werk en privé meer door elkaar heen lopen? Dat het je juist meer vrijheid geeft om de dingen te doen op de momenten dat jij het wilt, bijvoorbeeld 's ochtends vroeg is of juist ’s avonds. Het schakelen tussen alle rollen die je hebt als collega, partner of ouder geeft je juist veel plezier. Dan mag je je scharen onder de categorie ‘integreerders’. Dit in tegenstelling tot de categorie ‘segmenteerders’ die graag hun werk en privé goed gescheiden houden, aldus Tanja van der Lippe, hoogleraar sociologie aan de Universiteit Utrecht.
|