Inleiding
Van de week hadden we een schitterende trainingssessie in een coachingstraject. Het betrof een uitermate vaardige medewerker met strategisch inzicht, die het echter niet lukte om een constructief gesprek te voeren met haar leidinggevende. Al snel bleek dat haar mindset haar in de weg zat. Vanuit negatieve ervaringen zag zij leidinggevenden als haar strategische vijanden. Bij ieder gesprek dacht zij daarom: “Alert blijven, want alles wat ik zeg kan tegen mij gebruikt worden.” Dat zijn wij eens gaan omdraaien.
Je houding is voorspellend voor de uitkomst
De coachingskandidaat heeft ook steeds het gevoel dat de leidinggevende een verborgen agenda heeft. Vanuit haar ervaringen was dat niet onterecht, ze was al diverse keren onaangenaam verrast geweest met wat er uiteindelijk boven tafel kwam. Het helpt dan echter niet om je leidinggevende als strategische vijand te zien en te benaderen. Want dan houd jij je kaarten op je borst en zeg je niet waar het je echt om gaat. Negatieve aannames over een gesprek worden bewaarheid omdat je ernaar handelt. De ander beantwoordt dat met soortgelijk gedrag. Mensen hebben de neiging om elkaar te spiegelen. Het kan zomaar zijn dat die verborgen agenda niet de intentie van de leidinggevende was, doch dat deze voelt hoe je erin zit en het beantwoordt met het achter de hand houden van troefkaarten. Heb je die verborgen agenda dan niet zelf gecreëerd?
Dus wat zou er gebeuren als je het eens omdraait?
In de trainingssessie zijn wij het gaan omdraaien. Toen ik zei: “Benader de directeur eens als je strategische partner”; riep zij uit: “Ja, dat wil, ik ook!” Dat was mooi, want dat maakt het een stuk makkelijker om vanuit dat verlangen te handelen. Vervolgens hebben we haar script omgedraaid: “Alert blijven, want alles wat je zegt kan vóór je gebruikt worden.” Die omdraaiing maakt dat je scherp wordt op hoe je zaken verwoordt en vanuit deze gedachte kan het vrijwel alleen maar over de ‘wel-kant’ gaan van de situatie. In het gesprek met de acteur gaf zij eerst aan waar zij tegenaan liep, doch vervolgde heel duidelijk met het beschrijven van wat zij juist wel zou willen. Daarmee legde zij haar agenda zo mooi open op tafel, dat de leidinggevende niets anders kon dan het met waardering benaderen. Daarmee werd deze juist een strategische partner, want alleen als je weet wat de ander wel wil, kan je helpen om dat te realiseren.
|
