Deze week ben ik veel leiders in het onderwijs aan het bellen. Het is fijn om bestaande contacten aan te halen, bij te praten en kort het afgelopen schooljaar door te nemen. Daarnaast bel ik mensen die de webinars hebben gevolgd om te vragen op welke manier het voor hen van waarde was. Ik help hen graag verder in de toepassing van Waarderend Onderzoeken in de praktijk.
Tijdens deze gesprekken komt zo nu en dan de Mini Retraite van 11 en 12 juli aan de orde. Als ik over de inhoud vertel, vindt men het stuk voor stuk een geweldig programma en een heel interessant uitgangspunt. Vaak zijn het hele praktische zaken die er voor zorgt dat men er niet de tijd voor kan nemen. Afspraken die er al staan, werk dat prioriteit heeft et cetera. Volkomen terecht en begrijpelijk.
Het is fijn om bevestigd te worden in het feit dat de Mini Retraite daadwerkelijk in een behoefte voorziet. Tegelijkertijd is er nog voldoende plek voor meer aanmeldingen en zullen er vast mensen zijn zonder al te veel praktische bezwaren. Dus vroeg ik mij af: in hoeverre gunnen schoolleiders het zichzelf om hiervoor de tijd te nemen? In hoeverre durven zij te kiezen voor zichzelf, juist vanuit het besef dat zij voor de school zo belangrijk zijn?
“Onderken jij zelf hoe belangrijk jij bent?”
Inleiding
Op 25 mei kwam er het OESO-rapport uit “Review of National Policies for Education: Netherlands 2016” Een van de conclusies was dat het belang van goede schoolleiders groot is, maar dat dit onvoldoende wordt onderkent. Er worden de nodige aanbevelingen gedaan die allemaal liggen op het niveau van de bovenstroom: standaarden, structuren, programma’s en trajecten. Maar wat is er nodig in de onderstroom, in de mindset van de schoolleider zelf? Onderken jij zelf wel hoe belangrijk jij bent?
Harde werkers
Ik mag zeggen dat ik de nodige schoolleiders ken. Stuk voor stuk zijn het mensen met hart voor de school, liefde voor de kinderen en passie voor het onderwijs. Zij hebben ambities voor hun school en hebben oog voor de noden van leerkrachten en leerlingen. Daarbovenop komen nog de externe contacten, de bovenschoolse zaken en de verantwoording. Kortom, het zijn allemaal harde werkers die het verschil willen maken voor leerlingen en leerkrachten.
Ten koste van…?
Daarbij verzaken zij niet. Ze nemen hun verantwoordelijkheid hoog op. De meesten gaan maar door, ook als ze moe zijn, als ze het zat zijn of als ze het even niet meer zien zitten. Want, je kan de leerlingen en leerkrachten toch niet in de steek laten? Natuurlijk is dat volkomen begrijpelijk. Aan de andere kant heb ik ook de nodige schoolleiders overspannen of burn-out zien raken, met hun hoge arbeidsethos als drijvende motor. Als je doorwerkt tot het niet meer gaat, krijg je dan niet juist wat je wilde vermijden: anderen in de steek laten?
Wat is nu belangrijker?
Als je in het vliegtuig zit krijgen we altijd een instructie van de stewardessen. Instructies voor noodgevallen die gelukkig zelden voorkomen. Toch is het geweldig dat zij dit iedere keer doen, omdat je bewust wordt gemaakt van wat echt belangrijk is in geval van nood. Vooral de instructie wat je moet doen als de luchtdruk wegvalt en de zuurstofkapjes uit het plafond komen zetten vind ik uitermate nuttig: zet eerst zelf een kapje op en help daarna je kind. Instinctief zou je het namelijk precies andersom doen als ouder: eerst je kind redden. Net als die schoolleider, die vooral bezig is met wat leerkrachten en leerlingen nodig hebben en daarbij niet aan zichzelf denkt.
Jij bent belangrijker!
Juist omdat anderen van jou afhankelijk zijn, juist omdat jij er altijd moet staan als rots in de branding en men op jou moet kunnen terugvallen, is het nodig dat je eerst jezelf redt. Zorg dat je zelf aan het zuurstof ligt, dat je ‘voeding’ krijgt, zodat je anderen kan helpen. Als schoolleiders zichzelf blijven wegcijferen, gaat geen standaard, structuur of programma helpen. Als schoolleiders zichzelf op de eerste plaats zetten en daarom kiezen voor investering in veerkracht, in hun eigen APK en professionalisering, dan gaat het zoden aan de dijk zetten. Dan kan jij de leider zijn die staat en blijft staan. |
 |
Mocht je na dit betoog ervan overtuigd zijn dat het eens tijd wordt om te investeren in je eigen veerkracht en professionele voeding, dan ontmoet ik je graag bij de Mini Retraite op 11 en 12 juli a.s.
Wil je reageren op deze blog? Dat kan onderaan de blog op de website.
|
|
Mini retraite “Vind rust, energie en perspectief voor je vakantie”
- Neem de tijd voor jezelf.
- Maak je los van alle ballast van het afgelopen schooljaar.
- Leer van je hoogtepunten daarin.
- Hervind je eigen passie en energie.
- Ontdek je kwaliteiten.
- Verbeeld je droom voor volgend schooljaar.
- Weet wat de eerste acties na je vakantie zijn.
- Kortom: maak je hoofd, hart en handen leeg zodat je vrij op vakantie kan.
- En sluit jouw jaar af met een goed gevoel en een aanlokkelijk perspectief.
Hoe wil jij het jaar afsluiten? In een “overleven stand” en is de vakantie je redding? Of wil je voorbereid zijn op het leven na de vakantie, zodat je echt met energie, plezier en motivatie terugkomt?
Als dat laatste het geval is, dan is de Mini retraite echt iets voor jou. Op maandag 11 juli 2016 ben je vanaf 9.30 uur van harte welkom in het Woudschoten Hotel & Conferentiecentrum in de bossen van Zeist. We starten met het constructief verwerken van het afgelopen schooljaar. Op dinsdag 12 juli 2016 nemen wij om 15.00 uur weer afscheid van elkaar. Dan heb je jouw droombeeld voor het volgend schooljaar in handen en weet je wat de eerste concrete stappen zijn die je gaat zetten op weg daar naartoe. Tijdens deze retraite heb je kennis gemaakt met andere leiders uit het onderwijs. Voor twee dagen zijn zij jouw maatje, spiegel, steun en vertrouweling. Samen hebben jullie de verschillende stappen doorlopen waarin Aart Brezet jullie begeleid op een manier die zowel rust als energie biedt.
De Mini retraite is inclusief twee lunches, een diner, overnachting en een ontbijt en kost € 597,- inclusief BTW. Daarbij mag je een collega meenemen voor € 397,-. Wees er snel bij, want er is plek voor maximaal 10 deelnemers. Klik hier voor meer informatie.
|
|
Heb je interesse in een van onze diensten? Zet dan alvast de volgende data in optie in je agenda
|
|
Denk je dat deze e-zine ook voor een ander interessant is? Dan zou het geweldig zijn als je het doormailt. Anderen kunnen zich abonneren via de site www.drivesatschool.nl
|
|
Aart Brezet leert schoolleiders en schoolbestuurders...
hoe zij negativiteit in hun organisatie kunnen keren door waarderend leiderschap, zodat hun leerkrachten en leerlingen gaan schitteren.
Aart kent uit eigen ervaring in welke positie schoolleiders zitten. Hij is niet alleen coach geweest van diverse schooldirecteuren, leerkrachten en teams; hij heeft het als interim-schoolleider ook daadwerkelijk ondervonden. Gaandeweg heeft Aart de kracht ontdekt van de positieve psychologie. Het is geen ideologie, het is bovenal een praktische invalshoek die werkt! Inmiddels zit het in zijn vezels om steeds die kant van de werkelijkheid te belichten waar mensen het meest gelukkig, energiek en gemotiveerd van worden. Juist daarom gaat het hem aan het hart dat in het onderwijs de aandacht zo vaak uit gaat naar wat er niet is, naar de problemen en onmogelijkheden bij kinderen, ouders, leerkrachten en schoolleiders. Als je weet hoe mooi een school kan schitteren wanneer iedereen aandacht heeft voor potentieel en progressie, dan wil je niets anders dan de vaardigheid daarvoor overbrengen aan de leiders in het onderwijs.
|
|
|
